کیفیت و بلندی صدا واقعا عالیه، صداها به خوبی تفکیک میشن اما یه ایراد کوچیکش اینه که وقتی ولوم صدا رو تا آخرین درجه زیاد میکنیم، پشت گوشی لرزش خفیفی پیدا میکنه و شاید یکم آزار دهنده باشه. اسپیکر و میکروفون و ۲ تا جای پیچ هم زیر گوشی به چشم میخورن. این سنسور باعث میشه تا سوژه از پس زمینه بی نقص و عالی جدا و بلر کردن بکگراند هم به خوبی انجام بشه. با اپل پی میشه به ویزاکارت، مستر کارت و امثالشون متصل شد و دسترسی داشت که البته تو ایران کاربرد زیادی ندارن. این گوشی یه سنسور 12 مگاپیکسل تله فوتو با قابلیت فوکوس خودکار و تشخیص فاز هم داره که دیافراگمش 2.0 هست. ناچ تقریباً عریض و خیلی بزرگ بالای گوشی نسبت به آیفون های سری قبل از بین نرفته و همچنان هست. البته آیفون تو حالت پرتره شاید نتونه تارهای ریز مو و موهای پراکنده رو به خوبی تشخیص بده و احتمالاً به همراه پس زمینه بلرشون (تار) میکنه.
آیفون 12 پرو از قابلیت Dolby Vision تو فیلمبرداری پشتیبانی میکنه و میتونه با رزولوشن 4K و 60 فریم بر ثانیه فیلم رکود کنه. این دوربین تو حالت استیبل (Stable) واقعا کارش عالیه و میتونه با رزولوشن 4K و 60 فریم بر ثانیه فیلم ضبط کنه. در مجموع، کیفیت نمایشگر آیفون 12 پرو واقعاً فوقالعادهست و روشنایی صفحه هم عالیه. عیب بعدی ایفون ۱۲ پرو، عدم وجود صفحه نمایش 120 هرتزه که آیفون تو این بخش از کمپانیهای رقیب و گوشیهای پرچمدارشون عقب مونده. بیرون زدگی این بخش نسبت به آیفونهای سری قبلی تغییر محسوسی نداشته و هنوز هم کمی برامدگی وجود داره. در واقع شارژ وایرلس قابلیت کاربردی و واقعا خفنیه؛ و گجت مگ سیف حتی میتونه گوشی رو از پشت قابی که از این قابلیت پشتیبانی نمیکنه، شارژ کنه. کمپانی اپل تو سری 12 آیفونهاش، از تکنولوژی مگ سیف (MagSafe) استفاده کرده و یه آهنربای دایرهای تقریباً بزرگ پشت گوشیها در اطراف لوگو قرار گرفته شده. کمپانی اپل روی 5G بودن آیفونهای سری 12 خیلی مانور داده و تو همهی کنفرانسهاش این موضوع رو اعلام کرده و تقریباً جار زده.
نقطه ضعف این گوشی، عدم وجود نمایشگر 120 هرتزه و کمپانی اپل به نصف این مقدار یعنی 60 هرتز بسنده کرده. اگر از این رابط کاربری اطلاعات کافی ندارین، میتونین تو بررسی آیفونهای دیگه خیلی کامل ازش سردربیارین و ترفندهای IOS 14 رو هم قبلا به صورت مفصل توضیح دادیم. البته شاید گاهی اوقات تو محیطهای کم نور (اگر حالت شب فعال نباشه)، عکسها نویزدار بشن و نکتهی منفی بعدی هم تمایل دورین به تن رنگی زرده و تو عکسها یکم زرد شدگی به چشم میاد. این سنسور میتونه تا 27٪ نور بیشتر تو حالت عکاسی تو شب (Night mode) به خودش جذب کنه و عکسها تو این حالت روشنایی خیلی فوقالعادهای دارن. به همین خاطر اپل گزینهای برای تغییر وضعیت 4G و 5G تو گوشی گذاشته تا فقط برای دانلود و کارهایی که به نت پرسرعت نیاز دارن، 5G فعال بشه.اما نکتهی مهم اینه که 5G هنوز تو حتی همهی بخشهای آمریکا به طور کامل فعال نیست، چه برسه به ایران که شاید اومدنش 5 سال طول بکشه.
لرزشگیر الکتریکی و حسگر سه بعدی تشخیص چهره هم به کمکش میان اما گاهی اوقات تو نور کم، عکسها نویزی میشن. آیفون ۱۲ پرو تو بخش امنیت، با استفاده از سنسور تشخیص چهرهی سه بعدی (SL 3D) و سنسور مادون قرمز، زیر و بم چهرهی مارو درمیاره و به بهترین شکل از عهدهی برقراری امنیت برمیاد. تو این بخش از بررسی iPhone 12 pro میتونیم به اپل نمره بالا بدیم چون سرعت اجرای اپلیکیشنها تو این گوشی فوقالعاده بالاست؛ لگ و باگ داشتن بازیهایی مثل آسفالت 9، پابجی و… بخش باتری از بررسی iPhone 12 pro جاییه که میتونیم به اپل ایراد بگیریم. تو بخش ظاهری، اپل و آیفونها سوار بر ماشین زمان شدن و به گذشتههای دور و زمان رونمایی آیفونهای سری 5 و 4 سفر کردن. تخت شدن استایل طراحی آیفون 12 پرو و IOS 14 و پردازندهی A14 بایونیک، تجربهی معرکهای از کار کردن با یه گوشی هوشمند رو بهمون میده و امکانات بینظیری رو با خودش به همراه میاره. در نتیجه این قابلیت با اینکه خفنه اما حالا حالاها به درد ما ایرانیا نمیخوره و آپشن کاربردی نیست. اما نسبت به پرچمدارهای بقیهی کمپانیها مثل Note 20 Ultra سامسونگ، حاشیهی بیشتری داره و اپل هم زحمت کوچیک کردن ناچ بالای پنل رو به خودش نداده.
اگر از نوشتن این مطلب لذت بردید و مطمئنا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد مجله خبری iphone-mobile لطفا از صفحه ما مجله خبری iphone-mobile بخواهید.